For to år sidan studerte bloggaren ganske grundig metodane for spionering som no Danmarks Radio har avslørt at USA praktiserer mot europeiske politikarar. For metodane er også brukte i biblioteka sine datasystem for å spore terrorisme og annan alvorleg kriminalitet. Bloggposten om dette handlar om alt frå oppdikta politietterforskarar som lurer bibliotekarar til å sladre om brukarar til styresmaktene i USA si tapping av utlånsdata i stor stil.
Her kan du lese om FBI sitt hemmelege ”Library Awareness Program” på 1970- og 80-talet. Her var målet todelt; å hindre at utlendingar, særleg frå austblokka, skulle få tilgang til ”uklassifisert vitskapeleg litteratur” (!), og å verve bibliotekarar som rapportørar når utlendingar av denne typen brukte biblioteket til slike og endå meir mistenkjelege føremål.
Vi las og refererer også frå boka ”What Every Librarian Should Know about Electronic Privacy” frå 2007. Forfattaren meinte der at slik overvåking av stordata er lite effektivt. Datamining og såkalla mønsterattkjenning av mengder av e-post, sms og telefonsamtalar førte til svært få konkrete mistenkte per år som er kvalifiserte for full avlytting. For, som også den norske PST-sjefen stadfesta i tilfellet Anders Behring Breivik, er kvardagen til terroristar så lik den til alle oss andre, at dei ikkje vil skilje seg ut i dei store datamengdene.
Men etter 2007 har utviklinga av stordata skote fart. Truleg er «marknadsverdien» av bibliotekdata på veg opp.
Biblioteket tar saka #librarycase 
Leave a Reply