Ei slik overskrift kunne ha handla om det heitaste temaet på bloggen dei siste vekene: At bibliotekorganisasjonane burde ha slutta seg til protestane mot USA og NATO sine folkerettsbrot mot framande land, noko medbloggar Mikael Böök har nådd langt ut med internasjonalt gjennom to innlegg på engelsk.
Men det handlar i staden om biblioteket og det svenske totalforsvaret (!), der institusjonen faktisk blei tildelt ei sentral rolle i den nasjonale bibliotekstrategien for tre år sidan. Dette blei utdjupa av Joacim Hansson, noko vi oppsummerte slik: «Eit stikkord er kampen mot falske fakta, men her er dette også konkretisert til biblioteka sine bidrag i verklege krisesituasjonar, frå terror til miljøkatastrofar, då desinformasjon og kaos vil spreiiast aktivt frå ulike kjelder».
Mikael B. meinte i ein kommentar at det heile var i overkant ambisiøst: « … tyvärr brukar sanningen vara krigets första offer, dvs i krigstid inför stats- och militärledningens krigscensur för att dess egen krigspropaganda ska vara möjligast effektiv. Då kan biblioteket i bästa fall fortsätta att fungera som ett andningshål för för individerna på hemmafronten, men inte längre som demokratins bålverk».
Men no har Svensk biblioteksförening samla eit stort expertnätverk for å greie ut «vilken roll biblioteken bör ha i kris». Koronapandemien har sett fart på dette arbeidet, men dei skal også sjå på dei andre nemnde typane trugsmål, som blant anna kan føre til internett-kollaps (apropos dette på Gizmodo i går: «When Will There Be a New Solar Superstorm?»). Men kva kan eigentleg biblioteka gjere då?
Noko liknande har vel ingen foreslått i Noreg? Nei, for vi har jo USA i bakhanda. Dei tryggar oss på alle måtar.
PS: Men det har svenskane også. Les til dømes GW Persson: «Mellom sommerens lengsel og vinterens kulde» 🙂
Biblioteket tar saka #librarycase 