Den US-amerikanske bibliotekforeininga ALA sitt kontor for åndsfridom har nyleg saman med det føderale Institute of Museum and Library Services (IMLS) innleidd ein serie på sju nettkurs i sikring av personvern på vegner av brukarane. Vi omset innleiinga deira frå ein bloggpost for eit år sidan:
«Store leverandørar til bibliotek har begynt å samle inn brukardata i stor skala, som – utan tilstrekkeleg vern av privatlivets fred – opnar for offentleg overvåking. Denne endringa i forretningsmodellen set den akademiske og intellektuelle fridomen i fare ved å gjere folk atterhaldne med å lese eller dele publikasjonar av frykt for offentleg eller kommersielt misbruk. … I takt med at biblioteksamlingar blir meir og meir digitale kan innhaldsleverandørar samle inn opplysningar om bruken av digitalt innhald. Leverandørane skildrar denne praksisen som naudsynt for tryggleiken og for aktivitetsanalysar, men det er ikkje mykje i ein standardkontrakt som opnar for kva for typar data dei kan samle inn og korleis dei kan bruke dei».
Også i Noreg var det i starten ein viss uro rundt dette då det viste seg at biblioteka ikkje får kjøpe e-innhald, men må leige det. At det er lite snakk om dette i dag, betyr det at alt er trygt og greitt?
PS: Sjå alle artiklane på bloggen om personvern.
Biblioteket tar saka #librarycase 
Leave a Reply