Debattinnlegg og aviskommentarar strøymer på om forslaget til ny boklov. Der biblioteket, ifølgje ministeren i august, skulle innkassere ein klar lydbok-siger, men der alt gjekk tapt på vegen frå høyringsnotatet til ferdig lovutkast (sjå §7). Biblioteka får heller ikkje gjennomslag i den pågåande debatten; såvidt vi kan sjå er det berre Nettavisen og Samtiden som har brukt NTB-pressemeldinga der NBF er sitert, men utan å konfrontere dei ansvarlege med NBF sin skarpe kritikk, der dei påpeikar at regjeringa no « … let det vera opp til forlaga kva bøker biblioteka skal låne ut».
Ein som heller ikkje bryr seg konkret med lydboka og biblioteket, men som set ting i ein større samanheng, er Bernhard Ellefsen i Morgenbladet. Overskrifta er «Bokloven er vakker, men er den også allerede utdatert?», og han avsluttar slik:
«Det bokbransjen trenger mer enn fastpris, er jo kunder. Lesere. Bokloven er vakker* fordi den minner oss om en tid da leserne var så mange flere. Men hverken avanseregulering eller leveringsplikt på digitale lydbøker vil ta oss tilbake dit. Til det trengs helt andre kultur- og utdanningspolitiske tiltak. Hvis noen, den gangen boklov først kom på tale, hadde fortalt meg at nettbrett i skolen og dårlige skolebibliotek skulle utgjøre en langt større trussel mot lesingen i Norge enn en deregulert bokbransje, hadde jeg ledd høyt av dem».
* At boklova er vakker skal vere kulturminister Trettebergstuen sitt uttrykk under lanseringa.
Biblioteket tar saka #librarycase 