Ikkje minst bibliotekfolk har forsøkt å avdramatisere Berhard Ellefsens utspel om «Lydboka … en kulturell katastrofe» i Morgenbladet nyleg, men det har ført til meir snakking forbi kvarandre enn fruktbar debatt. BE må derfor minne om hovudpoenget sitt i avisa i dag: «… lesing av bokstaver på en bokside er en uerstattelig betingelse for verden slik vi kjenner den».
Dette hadde fortent ei nasjonal, tverrfagleg oppfølging, men i staden får vi, så langt, berre nye, sprikande debatt-trådar. Men som også kan ha godt av ein omgang i debattkverna:
Bibliotekforskar Terje Colbjørnsen meiner å trumfe Ellefsen med statistikk frå Leserundersøkelsen, men får til svar i dag at denne er «basert på selvrapportering, altså at man spør et menneske på telefon om hvor mye hen leser. Et eksempel på Leserundersøkelsens upålitelighet: Den viser så å si ingen endring i lydbokkonsum mellom 2013 og 2021″.
Dei tre i Deichmanleiinga viser til utlånsauken av p-bøker der i huset, men BE repliserer: «Ser vi utover Oslos kommunegrenser, har utlånet av bøker i norske bibliotek hatt en tilsvarende negativ utvikling som boksalget. I 2012 ble det lånt ut 3,4 bøker per innbygger i Norge, i 2022 var det 2,15. Dette er også et enormt fall! * »
Også frå eit visst anna bibliotek i Oslo sentrum ser verda litt annleis ut enn frå fjord og fjell: «Er dette gullalderen for norske bibliotek?»
* I Morgenbladet 10. november har NB-avdelingsdirektør Tinnesand eit innlegg med stikktittelen «Tallene som Bernhard Ellefsen bruker, er ikke sammenlignbare». For det har vore endringar i det statistiske grunnlaget. Han korrigerer Ellefsen sitt utlånstal frå 2,15 til 2,21 pluss 0,17 for e-bøker. Altså formidable 2,38 …
Biblioteket tar saka #librarycase 
Leave a Reply