>> Etter denne kommentaren frå Larsen har det vore fleire lesarinnlegg i Klassekampen. Adampour og to andre har sagt seg ueinige.
Dette spør forfattar Dag Larsen seg, på nettstaden til Norsk PEN, der han er leiar av Litteraturutvalget. Forfattarane, Hilde Henriksen og Helena Ohlsson, skildrar «en lojalitetskonflikt mellom en [syrisk, vår merknad] gutt som vil være som alle andre, og en mor som ikke vil være som alle andre norske mødre.» På Dagsrevyen 14. september blei Mina Adampour intervjua då ho har innklaga boka for Likestillings- og diskrimineringsombodet. Ho seier seg «lamslått over denne typen tekst» og mener at den er klart rasistisk».
Men vi siterer Dag Larsen:
«Ytringsfrihet i barnelitteraturen presses fra mange kanter. Og det er mange eksempler. I land over hele Midt-Østen må forfattere og illustratører forholde seg til sterke statlige sensurinstanser. I Russland og Kina er sensuren en del av lovgivningen. I vestlige land er sensuren ikke tydelig i utgiverleddet, men den finnes. I USA er det foreldre og interessegrupper som fører kampanjer mot bestemte bøker i bibliotek og bokhandel. I Skandinavia brer det seg en tilsvarende trend. Bøkene kommer ut, men om de er «kontroversielle» kan de bli forsøkt stanset.»
Vi har vore inne på sånt før her på bloggen. Særleg i Sverige finst det døme frå biblioteka på det vi har kalla Angsten for litteraturen.
Biblioteket tar saka #librarycase 